'Ik vertrouw blind op de geleidelijnen.'
56% van de mensen houdt geen rekening met het vrijhouden van de geleidelijnen. Wat betekent dat in de praktijk voor iemand die slechtziend of blind is? Richard deelt een recente ervaring, die maakt dat hij voorlopig niet graag meer zelfstandig op pad gaat.
Richard raakte 7 jaar geleden een groot deel van zijn zicht kwijt. Om zijn weg te vinden op straat maakt hij gebruik van de geleidelijnen. “Sinds de Coronacrisis ga ik echter zelden alleen op pad, het is voor mij lastig om afstand te houden.”
Op een maandag in september verzamelt Richard moed en gaat toch alleen de straat op. Hij gaat naar een winkel in zijn woonplaats Zeist. Om zich te oriënteren volgt hij de geleidelijnen. Totdat hij plotseling ergens hard tegenaan botst. Er blijkt een terras naast de geleidelijnen te zijn. Een van de gasten heeft een stoel bijgeschoven en zit precies op de geleidelijnen.
“Het duurde even voordat ik besefte waar ik tegenaan was gelopen” vertelt Richard. “Ik ben enorm geschrokken. Wat ik vervelend vond, was dat niemand iets zei. Ik ben bij het restaurant naar binnen gegaan om het incident te melden, maar of ze er iets aan hebben gedaan weet ik niet.”
Richard legt uit wat het incident met hem doet: “Ik vertrouw blind op de geleidelijnen. Dat vertrouwen is geschaad. Voor het eerst in maanden ging ik weer eens alleen op pad. Ik houd aan het incident een zeer onveilig gevoel over en ik moet dus op m’n hoede zijn.”
Tegen andere weggebruikers zou Richard willen zeggen: “Realiseer je dat geleidelijnen er niet voor niets liggen. Toen ik nog kon autorijden en in het donker met 120 km per uur over de snelweg reed, deed ik dat in het volste vertrouwen dat er niet plotseling een scherpe bocht was of dat er een obstakel op de weg lag. Zo zou het ook moeten zijn met geleidelijnen. Houd die lijnen vrij! Zo kan ook ik zelfstandig mijn weg vinden, zonder het onveilige gevoel dat ik elk moment ergens tegenaan zou kunnen botsen.”
